Przedstawiamy 17 propozycji zabaw integracyjnych, na zapamiętanie imion w grupie. Mogą się przydać wychowawcom, nauczycielom, animatorom. Dobrej zabawy!
1.Dłoń
Każdy obrysowuje swoją dłoń i wpisuje w nią swoje imię i np.: ulubione zajęcie, swoją cechę, pasję itp. Po skończonej zabawie arkusze przyczepiamy do ściany w widocznym miejscu.
2.Proporczyk
W nowej klasie, świetlicy itp. tworzymy proporczyki grupy. Każdy wpisuje swoje imię w „proporczyk”- papier wycięty w kształt trójkąta. Dzieci dorysowują coś co lubią najbardziej, lub coś, co ich charakteryzuje. Proporczyki przyczepiamy na tasiemkę i wieszamy w naszej sali w widocznym miejscu.
3.Program z mojego imienia
Każdy uczestnik pisze na kartce pionowo litery swojego imienia, dopisując do każdej z nich wyraz, który stanowi jednocześnie program jego postępowania, myślenia, marzeń:
D- dzielenie się
A- akceptacja
R- radość
Można stworzyć też listę swoich cech:
M-miła
Asertywna
R- rozgadana
T- towarzyska
A-mbitna
4.Puste miejsce
Dzieci siedzą w kole na krzesłach. Krzesło obok prowadzącego jest puste. Prowadząca rozpoczyna zabawę wypowiadając formułę: „Obok mnie jest puste miejsce, zapraszam Asię, jako ptaszka”. Wywołane dziecko podbiega do pustego krzesła naśladując lot ptaka. (Dzieci mogą zmieniać formę podchodzenia do pustego miejsca np. zwierzęta, pojazdy itp.)
5.Odgadywanie imion
Każdy pisze na kartce swoje imię w taki sposób, że podaje tylko pierwszą literę, a pozostałe zastępuje kreskami np.: B_ _ _ _ . Następnie podchodzimy do innej osoby i próbujemy odgadnąć pełne brzmienie jej imienia. Zgadująca osoba może podać jedną literę, jeśli trafiła, może próbować dalej, jeżeli nie, to idzie do następnej osoby. Po pewnym czasie może jeszcze raz podjąć próbę odgadnięcia. Dwie osoby, które odgadły swoje imiona podają sobie ręce i udają się na poszukiwanie nowych znajomości.
6.To jest krokodyl
Prowadzący bierze jakiś przedmiot i rozpoczyna zabawę słowami „Mam na imię… np.: Asia, a to tutaj to krokodyl” i podaje go następnej osobie. Osoba, do której się zwrócił, bierze od niego ten przedmiot i mówi „Nazywam się… np.: Bartek, to jest krokodyl, dostałem go od Asi. Następne osoby, biorąc przedmiot muszą powtórzyć imiona wszystkich poprzednich osób. Jeżeli uczestników jest zbyt wielu, to możemy wymienić imiona tylko pięciu lub dziesięciu graczy przed nami.
7.Imię i gest
Każdy z uczestników wypowiada swoje imię, dołączając do tego dowolnie przez siebie wybrany gest. Reszta grupy powtarza to imię wraz z gestem. Wykonywane gesty mogą mieć też z góry ustaloną tematykę np.: gest najbardziej charakterystyczny dla nas, czynność najczęściej wykonywana w wakacje, czynność obrazująca co najbardziej lubimy.
8.Rzucanie imion
Rzucamy w kręgu jakimś przedmiotem (piłka, kostka) i mówimy swoje imię i imię odbiorcy np. „Kasia do Ani”, „Ania do Basi”. Można się umówić, że to czym rzucamy, to „granat”, ”bomba”, ”bakcyl” i dlatego należy go podawać jak najszybciej, i niezmiernie uważnie tak by go nie upuścić na podłogę i nikogo nie uderzyć. Gdy jednak upadnie, można głośno krzyczeć „Bum”, lub wykonać padnij.
9.Pajęcza sieć
Prowadzący przedstawia się i rzuca (po ziemi) do jakiejś osoby siedzącej w kręgu kłębek włóczki, czy sznurka nie wypuszczając jego końca. Osoba ta przedstawia się i rzuca kłębek do kogoś innego, trzymając jednocześnie nitkę przy sobie. Między osobami powstaje „pajęcza sieć”. Ostatnia osoba zaczyna zwijanie kłębka i mówi imiona kolejnych osób.
10.Refleks
Dzielimy grupę na 2 drużyny, między nimi rozpościeramy jakąś płachtę, koc, chustę animacyjną, aby osoby nie widziały się przez nią. Do chusty podchodzą i stają naprzeciw siebie dwie osoby (nie widząc się). Na znak chusta jest opuszczana. Zadanie polega na tym, aby jak najszybciej i prawidłowo powiedzieć imię osoby z przeciwnej drużyny. Osoba, która przegra, przechodzi do przeciwników i gra z nimi. Zabawa może trwać tak długo, aż wszyscy utrwalą sobie imiona, lub w którejś z drużyn zabraknie graczy.
11.Imiona
Grupa staje w kręgu. Zadaniem każdej osoby jest podanie swojego imienia i rzeczy którą lubi, zaczynającą się na pierwszą literę swojego imienia: „Mam na imię Kasia i lubię krówki.
Następnie grupie dajemy woreczek. Bawimy się na zasadzie umieszczania w woreczku przedmiotu po kolei: Mam na imię Kasia i do woreczka wkładam krówki
Możemy zrobić kolejną rundę na zasadzie: To jest Kasia i lubi krówki- mówiąc o osobie obok.
12.O kogo chodzi?
Jedna z osób staje plecami do pozostałych, a ktoś inny opisuje jednego z uczestników grupy. Ważne jest, żeby opis przedstawiał pozytywny aspekt tej osoby. W ciągu określonego czasu osoba stojąca tyłem musi zgadnąć, o kogo chodzi. Kiedy zgadnie – wybiera następną osobę, która musi się odwrócić tyłem i rozpoczyna się kolejna runda.
13.Kogo brakuje?
Zabawa dla młodszych dzieci, które już mniej więcej pamiętają swoje imiona i kojarzą się nawzajem. Dzieci siedzą w kręgu na podłodze, na środku leży rozłożona chusta animacyjna, którą trzymają wszyscy za uchwyty (może być to także koc, czy jakiś materiał). Dzieci zamykają oczy. Prowadzący delikatnie dotyka osobę, która po cichutku wślizguje się pod chustę. Na znak dzieci otwierają oczy i muszą odgadnąć kogo brakuje?
14.Wersja imienia
1.Uczestnicy po kolei wypowiadają swoje imię oraz jego formy, czy zdrobnienia, które można z niego utworzyć, lub takie formy w jakich inni się do nich zwracają. Mogą sami wskazać tę, która jest najzabawniejsza, lub którą najbardziej lubią, np. Weronika- Wercia, Werka, Wircia, Weronisia.
2. Inna forma tej zabawy- każdy z uczestników otrzymuje kartkę i długopis, po czym ma wymyśleć i napisać jak najwięcej form swojego imienia. Każdy czyta swoją pracę, po czym wybieramy zwycięzcę- kto wymyślił najwięcej form, lub kto wymyślił najbardziej zabawne odmiany.
15.Wymień wszystkich
Uczestnicy siedzą w kręgu. Pierwsza osoba mówi: nazywam się… Następna mówi: nazywam się…, a to jest… i wskazuje swojego poprzednika. Kolejna osoba przedstawia się a następnie wymienia imiona wszystkich swoich poprzedników i tak do końca. Możemy wykonać również drugie okrążenie dodając do imienia przymiotnik oddający charakter danej osoby np.: nazywam się Ania jestem ambitna następna osoba mówi nazywam się Ola jestem wesoła a to jest ambitna Ania itd…
16.Skąd przyjechałeś?
Każdy uczestnik mówi swoje imię i dopowiada nazwę kraju lub miasta, którego nazwa rozpoczyna się na tę samą literę, mówiąc: „Mam na imię Marta, przyjechałam z Maroka”
17.Czyje słyszysz imię?
Jedna osoba opuszcza grupę, po czym pozostali uczestnicy wybierają imię kogoś z grupy. Zadaniem tej osoby, będzie odgadnąć czyje imię słyszy. Uczestnicy dzielą się na tyle grup ile jest sylab w imieniu, po czym wykrzykują jednocześnie imię- każda grupa swoją sylabę: „Mał-go-sia”.
oprac. Marta Skrzyńska
Centrum Szkoleń i Animacji